Otostopla İlk Seyahatim...Edirne-İstanbul

2008 yılında; 17 yaşından yeni gün almaya başlamışken otostopla ilk seyahatimi gerçekleştirdim. Lisemizi periyodik olarak ziyaret eden korsan kitapçıda harcayarak bitirmiştim yol paramı. Bu yüzden eve gidemeyecektim. Yani; en azından otostop yapmak aklımın ucundan bile geçmediği için gidemeyeceğimi düşünüyordum. Fikir aniden; adeta bir ışık gibi belirdi zihnimde. Para vermeden de bir yerden bir yere gitmenin bir yolu olmalıydı. Düşünüyorum da, o tarihten önce hayatımda ne otostop yapmıştım ne de bir otostopçuyla karşılaşmıştım . Otostop sözcüğü kelime hazinemde pasif bir halde duran basit bir kelimeydi yalnızca. Okuduğum kitaplardan edindiğim bir kelime...

Kıyıköy-İğneada-Kırklareli-Edirne 2. Bölüm

Akşamleyin marketten aldığım birkaç bisküvi ve şekerlemeyi meyve suyu ile beraber kahvaltı niyetine afiyetle yedikten sonra sürmeye devam ediyorum...

Bisikletle İstanbul-Kıyıköy-İğneada-Kırklareli-Edirne...

Şubat ayında yaptığımız tadı damağımda kalan İzmir-Çeşme turundan sonra bisiklet ile yine uzun bir tur yapmanın sürekli hayalini kuruyordum.
Ama birlikte birkaç gün tur yapabilecek bir arkadaş bulamadığımdan sürekli bu hayalim erteleniyordu.

Derken Çeşme turunu birlikte yaptığımız muhteşem ekipten Ozan İstanbula geldi(İzmirden).
İzmir-Çeşme turu ikimizin de bisiklet ile ilk uzun yol denemesiydi. Ozan bu turdan sonra bisiklete binmeye hiç ara vermedi, irili ufaklı yaptığı sayısız turla birçok yeni tecrübeler edindi. Şİmdi ise 1800 km lik şahane bir tura çıkmaya hazırlanıyor. Bir hafta sonra başlayacağı İzmir-Hatay turunun ayrıntılı bilgilerine buradan ulaşabilirsiniz.
İstanbulda Ozanla yaptığım uzun ve eşsiz sohbetlerden aldığım feyzle tek başıma uzun bir tura çıkmaya karar verdim.


Ozan

Kimden RESİMLER

Bu akşam..

son birkaç gündür, yaşadığım evin manzarasının daha önce hiç farketmediğim kadar güzel olduğunu farkediyorum. gerek kıyıköy gerek iğneada olsun, trakyada gezdiğim yerlerde gördüğüm manzaralar en çok bu akşam güneşin batışıyla balkondan oluşan manzara kadar güzel aslında. içinde yaşadığımız güzelliklerin üzerinden geçip gitmemek, onların farkına varmak gerek. kimbilir hayatlarımızda kaybetmeden kıymetini bilemeyeceğimiz başka ne güzellikler vardır...

Kırkambar Sahaf

merhabalar arkadaşlar,
Çok tembelim, evet, ama yazmak da kolay bir uğraş değil.
Hele yazının kutsallığına inanan benim gibi bünyeler için "yazmak"iyice bir işkenceye dönüşebiliyor.

Yaptığım çok ama çok önemli bir keşiften az sayıdaki izleyicimi haberdar etmek amacıyla bu yazımı kaleme alıyorum.
Özellikle benim gibi kitapseverler için inanılmaz bir keşif bu.
Öğrenci bütçemle herkes tarafından bilinen sahafları çok pahalı bulmamla başladı aslında herşey.
Özellikle kadıköydeki uayanık sahaflar doğrudan bir kitabı sorduğunuzda, olağan sayılan fiyatın neredeyse iki katını istiyorlar. Bu yüzden genellikle böyle yerlerde ancak kitaplara bakmakla yetinmek zorunda kalııyordum.
Nasıl olsa o büyüleyici kitap kokusu bedava, değil mi?

şubat ayında kısa ama eşsiz bir tatil...

Eski anıları aradan bir süre geçtikten sonra canlandırmak, onları bir serüvenmiş gibi anlatmak ne kadar da zor...
bir insan uzun bir süre yapmayı hayal ettiği ama bir türlü fırsat bulamadığı bir şeyi yaparken ne kadar mutluysa ben de o kadar mutluydum işte.

kısa bir süreliğine daha önce hiç tanımadığım insanlarla,
daha önce hiç bulunmadığım yerlerde
mutluluğa pedal çevirdim
hem de kışın ortası, şubatın başında.

lafı fazla uzatmadan sizleri resimlerle başbaşa bırakayım

blogumun adı

bu arada, onsekizimdensonra.blogspot adı, kırkımdansonra.blogspot isminden ilham alınarak ortaya çıkmıştır...
severek okuduğum ve sürekli takip ettiğim üç bloğun sahibi olan Bora Bilgin'e teşekkürler...